آه از نهادم بیرون می آید…

وقتی یادت را در خاطرم، به تماشا می نشینم…

ومن…

به حضورت دل خوش کرده ام….

اما نه…

انگار یادم رفته است…

این منم که حضورت را به شوخی گرفته ام…

یادت را به قصه ها سپرده ام…

می دانی؟

دلم گرفته است…از با تو بودن های بی تو …

می دانی چقدر زجر می کشم وقتی یادم می آید یادت نبودم؟

آقا جان…

شما کجا و من کجا؟!

می دانی لیاقت بردن نامت را هم ندارم…

اما دلم را نمی توانم زنجیر کنم…

خودش بی اختیار من بهانه ات را می گیرد…

نمی دانم کجا سر بر بالین بگذارم ،که اشک یادت آن را خیس نکرده باشد…

می دانی دروغ می گویم، نه؟!

مه یاس نوشت:درد بی درمان که می گویند همین است ،مولایت در انتظار 313 یار باشد و تو حتی یک جمعه هم منتظر آقای غریبت نباشی…

یه وقتهایی،یه جاهایی دلت میخوا داد بزنی، دلت میخواد اون صدای حنجرتو بندازی تو سرتو هوااااار بکشی ،اما نچ،نمیشه،چراااا؟؟؟!!!! آخه همسایه طبقه بالا اذیت میشه خب،همسایه طبقه پایینم اعصاب نداره،خب البته حق داره،اصلا میخوای داد بزنی که چی بشه؟ که بگی آهاااای مردم به من توجه کنید من مشکل دارم؟ خب حالا مثلا بفهمن بعدش چی؟ بازم هیچی،یکم میگن آخی،طفلکی چقدر حالش خرابه،تهشم میگن خدا شفات بده،همین:-/ پس همون بهتره که سنگین و رنگین و آقااااا و خااااانم منشانه سرتو بکنی تو لاک خودتو صداتم در نیاد،آهان، حالا شد اصن این بهتره:-D پس بزن بریم ;-)

مه یاس نوشت: دیریست که اینگونه میزنیم بر طبل بی عاری، که آن هم عالمی دارد…

سلام عطر خوش دلپذیر سجاده
سلام دلبر سجده، امیر سجاده
سلام سفره پر نعمت دعا خوانی
سلام سفره مهمان پذیر سجاده

ولادت امام سجاد علیه السلام مبارک

یاد نعمتهای خدا که می افتاد ، سجده می کرد . آیه ی سجده دار قرآن را که می خواند ، سجده می کرد . بعد از نماز ، سجده می کرد . دو نفر را که آشتی می داد ، سجده می کرد . جای مهر روی پیشانیش مانده بود .
به خاطر همین به او می گفتند : ” سجاد “

ادامه »

آری …گناهت آنقدر سنگین است ..

که قصاص را برایت در نظر گرفته اند…

تو قصاص فداکاریت خواهی شد…

به یاد جانبازان از خود گذشته..

مه یاس